De historie van Honda is de geschiedenis van een man genaamd Soichiro Honda, en van zijn onuitputtelijke inspanning om motorfietsen te produceren voor de massa. Hij was een racer, een zakenman en een producent. Maar het meest was hij een dromer. Hij droomde van een betere manier om zuigerveren te produceren, richtte een bedrijf op en begon te fabriceren. Hij wilde ook een betaalbaar transportmiddel maken voor de gewone man en verwezenlijkte zijn droom met de D-type Dream in 1949. Ook hield de man van racen. Zijn bedrijf zou steeds grotere en snellere machines maken waaronder diverse vier, vijf en zescylinders waarmee onder andere de Isle of Man mee werd gewonnen. Honda Motor Company is 's werelds grootste motorfietsproducent. Honda's eerste motorfiets werd min of meer noodzakelijk geboren in de dagen voor WOII waarbij Japan het openbaar vervoer ernstig tekort schoot en de brandstof beperkt beschikbaar was. Op zoek naar een oplossing kwam meneer Honda een bulk tweetakt motorblokken tegen die niemand wilde hebben. Deze waren eigenlijk ontworpen voor aggregaten. Voor een prikkie verwisselden deze van eigenaar en meneer Honda had 500 motorblokken op voorraad.
De bedoeling van dhr Honda was om de opgekochte motorblokken op een fietsframe te monteren. In oktober van 1946 had zijn kleine fabriekje in Hamatatsu een complete productielijn met omgebouwde fietsframes naar een tweetakt motorfiets. Omdat er ernstige brandstoftekorten waren paste men de blokken aan om op terpentine te lopen. Deze brandstof destilleerden ze zelf (!) uit dennenbomen en werd door geheel Japan verkocht. Terpentine of terpentinegas was natuurlijk niet het meest geschikte destillaat om het blokje te laten snorren en men moest daarom eerst een straf stukje op de pedalen om het blok op temperatuur te brengen. Honda's eerste motorfietsen waren erg succesvol en al gauw werden alle blokken opgebruikt. Door de uitstekende start beschikte men over voldoende cash-flow om geheel in eigen huis de productie te laten verlopen. Men begon daarop met het ontwerpen en bouwen van een 50 cc motorblok.
In november 1947 werd het A-type Honda geproduceerd met een half pk aan boord. Deze werd verkocht als 'complete' bromfiets. Omdat het machientje enorm rookte door de terpentine en de walm ervan kreeg het de koosnaam "Schoorsteen".
Soichiro Honda startte de Honda Motor Company in 1948 op een leeftijd van 41 jaar. Op enig moment kwam hij in contact met financieel wonderkind Takeo Fujisawa en samen begonnen ze te bouwen aan het imperium. In 1948 introduceerde men de opvolger. Een 90cc versie van het A-type met de logische naam "B-Type".
Rond 1949 kwam Honda met het "D-type". Meneer Honda was betrokken bij elke stap in de ontwikkeling van de tweetakt in zowel het ontwerpen als het produceren van de D-type Dream. Dit was Honda's eerste echte motorfiets. Dit proces was wel iets anders voor het bedrijf dan simpel gezegd het monteren van motorblokjes in standaard fietsframes. Honda noemde de machine 'Dream' omdat hij er van het begin af aan al van droomde een eigen motorfiets te bouwen. Soichiro Honda was een ingenieur en altijd op zoek naar mogelijkheden om betere en beschaafdere machines te ontwerpen. Een stap verder kwam de 146cc, OHV, viertakt E-type Dream. Een voor die tijd krachtige machine met maar liefst vijf en een half pk met een top van tachtig kilometer per uur. Het had een stalen frame en zowel een achter- als een voorvering. Medio oktober 1951 was de produktie opgelopen naar honderddertig stuks per dag(!).
In 1952 Honda produceerde men de eerste "Cub" F-type, een halve paardekracht, 50cc, tweetakt motor dat in enorme aantallen werd geproduceerd. Je kon het blok los kopen om op je 'gewone' bromfiets te zetten maar ook compleet als de rood-witte 'Auto-Bai'. Binnen een jaar na de introductie verkocht men maar liefst 6500 stuks. Op dat moment bedroeg dat 70% van de Japanse gemotoriseerde tweewielermarkt.
Het jaar daarop, 1953, begon Honda met de productie van de 90cc viertakt éénylinder. Een nog betere en stijlvollere motorfiets dan de eerdere. Deze werd bekend als de Benly. Uit het Japans vertaald betekent dat iets als 'comfortabel'. Het J-Type Benly had een drietraps versnelling, produceerde 3,8 pk, had een stalen frame, achtervering bij het blok en een scharnierende achterbrug. Ook was het model voorzien van telescopische voorvering. Voor een lange tijd verkocht men over de duizend exemplaren per maand van dit model.
Een 200 cc scooter, de Juno, zag in 1954 het daglicht en werd ontworpen om markt te veroveren in de opkomende Vespa scooter copieerroutine die op dat moment in Japan woedde. Honda produceerde verschillende versies van de Dream en Benly motorfietsen in de opvolgende jaren met cylinderinhouden tot zo'n 350 cc en andere specificaties.
In september 1957 introduceerde Honda de eerste twin-cylinder motorfiets, de mooie 250cc OHC viertakt C70 Dream. Het was de eerste aanzet tot de latere topprestaties met 125 en 250cc twin Honda's.
Gedurende begin 1958 begint Honda met het assembleren van een startmotor op de 250cc Dream en noemt deze de C71.
In 1959 werd de laatste Benly als moderne verschijning met een 125 cc OHC viertakt tweecylinderblok op de markt gebracht. Het was goed voor 112 km/uur en kreeg de type aanduiding C92 mee. In juli van 1958 introduceerde men in Japan 's werelds meest succesvolle motorfiets ooit, de C100 Super Cub. Het ontwerpen van de Super Cub nam drie jaar in beslag en werd een goedkope en praktische motorfiets die iedereen wel ergens voor kon gebruiken. Deze multifunctionele machine had een 50cc viertakt OHV motorblok, een centrifugaalkoppeling en een drietraps transmissie. Het was een motor die zo gemakkelijk te berijden was dat iedere opstapper van de bromfiets maar ook iemand zonder ervaring er als vanzelf mee wegreed. Het innovatieve frame zonder middenstang deed het ook goed bij de dames en zette een nieuwe trend in het segment woon-werk verkeer. Het woord "scooterette" werd gebruikt om het type zonder middenstang aan te duiden en werd verkocht in een 50, 70 en 90 cc versie. In 1959 werd de eerste Honda motorfiets verkocht in Amerika en werd daardoor meteen 's werelds best verkochtte transportartikel (dertig miljoen tot op heden). Als bewijs van het superbe concept en design is het feit dat de hedendaagse C50, C70 en C90's alleen maar detailverbeteringen hebben ondergaan in het nu vijfentwintig-jarig gebruik van het ontwerp van deze motorblokken. In datzelfde jaar, 1959, introduceerde Honda de 250 cc C72 Dream in Amsterdam. Dit was de eerste Japanse motorfiets die officieel werd geëxposeerd in Europa. Het publiek verbaasde zich over het ongewone geperste stalen frame, de scharnierende achterbrug en de voorvering, het aluminium OHC motorblok, de startmotor en de knipperlichtinstallatie.
In 1961, twee jaar nadat Honda begon met de verkoop van de Super Cubs, deed Honda de racewereld op zijn grondvesten schudden met de legendarische overwinningen van "Mike the Bike" Hailwood op de Honda tweecilinders op 'the Isle of Man'. Het waren de eerste overwinningen in een lange reeks die de start vormden van een lange reeks Honda racehistorie. Vanaf het begin werkte meneer Honda naar een plaats in de racerij waarbij op een gegeven moment meer dan 100 grote kampioenschappen per jaar werden binnengehaald. Wat men hier weer uit leerde werd direct naar de ontwikkeling van wegmotoren overgebracht. De klassieke CB72 en CB77 bracht Amerika op twee wielen en zorgde voor een blijvende plaats op die markt. De subnaam 'Hawk' 'Nighthawk' of 'Super Hawk' kwamen sindsdien op verschillende modellen voor waaronder de CB72, CB77, CB400T, NT650, tot in 1998 de VTR1000F.
In 1962 deed Honda een slimme marketingtruc door de advertentie-uitingen te voorzien van de slogan "Je ontmoet de aardigste mensen op een Honda" om zo de mythe te doorbreken dat motorrijden alleen was voor stoere bikkels en rebellen. Een Honda reed iedereen.
De C77, een 305 cc supersportversie van de Dream en de CB77 werd geïntroduceerd in 1963 en was goed voor 28,5 pk.
In 1964 werden de C95, een 154 cc versie van de Benly, en de 161 cc versie van de CB160 aangeboden. De popgroep The Hondells bereikten een hit met het nummer "Little Honda" in 1964. Honda deed zo een handreiking naar jeugd in Amerika. Ook hiermee werd getoond hoe belangrijk Amerika was voor hun omzet en de potentie die de markt voor Honda had.
In 1965 sprong Honda, altijd op zoek naar marktkansen, in op een voor hun nieuw marktdeel met een grotere, zwaardere en snellere machine dan men tot dan toe produceerde. De innovatieve 43 pk CB450 twin was geboren. De motor was uitgerust met een double over-head camshaft met een torsieveren klepbediening die de machine een 166 km/uur deed lopen. Een geduchte concurrent van de 500 cc motoren. Ondanks deze uitstekende prestaties bleven de verkopen zwaar achter bij de verwachtingen. Wereldwijd.
In 1967 werd er nog een vijftraps versnellingsbak en wat andere verbeteringen doorgevoerd. 1967 was voor Honda ook het jaar waarin de eerste grote off-road overwinning werd behaald, in de "eerste" Baja 1000.
In 1968 stopt men met de productie van de CB72 en CB77 en produceert men een nieuwe lijn met SOHC twins met vijf versnellingen genaamd CB250 en CB350. Deze CB 350 was in staat om toch een respectabele 169,6 km/uur te klokken.Op de Tokyo Show van 1968 liet Honda een concept zien, na maanden van onafgebroken geruchten en verwarmingsbuisverhalen, het baanbrekende model dat voorgoed de motorwereld deed veranderen. Een 750 cc motorfiets met vier cilinders en een remschijf voor deed een nieuw woord ontstaan: 'superbike'. The CB750F Four was de grootste motorfiets uit Japan op dat moment, bevestigend dat een motorfiets met uitzonderlijke prestaties ook een betrouwbare motor kan zijn.
In april 1969 verlieten bij Honda deze CB750 motorfietsen de band om de wereld te laten genieten van hun gelijk. De prestaties waren uitzonderlijk waarbij snelheden van 190 km/uur geen uitzondering meer waren en men sneller accelereerde dan welke wegmotor ooit.
De CT70 was Honda's snelst verkopende motorfiets in een enkel jaar met meer dan 100.000 verkochte exemplaren in 1970 alleen. Rond de midden jaren '70 bracht men ook de tweetakt bromfiets Amigo uit. Het was een goedkoop ding om te produceren en de start van een generatie lichtgewicht Honda tweetakt bromfietsen. In februari van 1970 ging Honda zich ook bezighouden met de driewieler off-road markt met de introductie van de ATC90. Ook hier bedacht men een goede naam om hun product te promoten. Dat werd ATV oftewel "All-Terrain Vehicle". Na jaren winst uit wedstrijden te hebben gehaald in Europa won Honda's CB750 Racer hun eerste grote evenement in Amerika.
https://cdn.qonnex.nl/In april 1971 kwam Honda met een CB500 Four. Deze werd in 1974 opgevolgd door de 550 cc versie. In de jaren '70 werden de 250 en 350 cc modellen constant opgewaardeerd en aangepast waarbij de 350 cc naar 360 cc ging. Laat in 1970 introduceerde Honda een "semi-serieus" viertakt project, de SL125 eenpitter, in Japan en liet deze opvolgen in 1972 door de meer serieuze SL350. De SL350 had een langere veerweg, veel bodemvrijheid en deed het goed op de weg en off-road.
Het voorjaar van 1972 werd van de CB350F, een prachtige 350cc SOHC Four. Ook werd er een motorfiets in de off-road markt gezet met een tweetakt blok, een crosser genaamd Elsinore. Later in 1973 werd deze uitgebreid met twee trail versies, de MT125 and MT250.Honda produceerde ook XL versies van beide motoren in 1973 met een verbeterde off-road performance.
1973 was ook het jaar dat Honda in de motorcross met een revolutionaire tweetakt meer dan 70 overwinningen binnenhaalde. Tot nu toe waren off-road motoren nooit meer dan gemodificeerde straatmotoren. De XR75 was Honda's eerste XR, een echte off-road motorfiets rechtstreeks van de band de blubber in.
In 1975 deed men opnieuw van zich horen door te komen met de eerste echte lange-afstands tourmachine, de GL1000 Gold Wing. Een moderne, watergekoelde, platte viercylinder. Met deze motorfiets creëerde men niet alleen een nieuwe motor maar tegelijk ook een nieuwe touring cultuur. Daar was hij dan, de ultieme tourmotor met meer comfort dan ooit tevoren. De originele CB400F deed een bruggetje slaan naar de wereld van de caferacer styling van een moderne productiemachine. De mooie vier in één uitlaat maakte de klassieke look. Een beetje tam als je het nu ziet maar in die tijd een radicale andere motor dan de standaard looks.
In 1976 deed men een nieuwe technische innovatie bij Honda. De CB750A was de eerste moderne motorfiets met een automatische transmissie.
Eind jaren zeventig, 1979 om precies te zijn, opent de eerste Japanse motorfietsfabriek in Amerika haar poorten. Hetzelfde jaar komt men ook met de CBX. Aangedreven door een verschrikkelijk vette 1047cc 6-cylinder motorblok doet de CBX menig hart sneller kloppen. Debuterend in 1979 werd door Honda in de NR500 racer ovale zuigers gebruikt welke later in de productie wordt opgenomen in Honda's NR750.
De spraakmakende verbetering begin jaren '80 is de toepassing van turbo's op motorfietsen. Deze innovatie komt wederom uit de racerij en laat zien dat Honda's ingenieurs toonaangevend zijn.
De grootste voorsprong behaald men in 1983 in de racerij met de Interceptor (VFR), waarbij zowel het technische als presterende niveau enorm opgetild wordt voor wat betreft de latere toepassing in een productiemachine. Honda's eerste "traditionele" V-twin custom motorfiets is de Shadow waarin wel toepassingen als vloeistofkoeling en cardanasaandrijving worden gecombineerd met een klassieke look. Het biedt daardoor ruimte voor Honda om zich in dit segment te begeven.Anders dan de andere customproducenten die vooral probeerden te stylen werd deze gebouwd om te presteren en daardoor meteen een enorme motorhit waarmee Honda in aantallen één van de topprodukties van die dagen leverde. Samen met de VFR Interceptor waren eerste Magna's en later de Shadows de toonbeelden van de explosieve groei van Honda.
Honda Research of America werd gevestigd in september 1984. Deze denktank werd gecreëerd in Amerika om het Amerikaanse gedachtengoed om te zetten in Japanse daden en dus er scherp bovenop te zitten.
Ongelofelijk maar waar won Spencer in 1985 de Grand Prix Wereld Kampioenschappen in de 250 en 500 cc klasse. Dit was nog nooit vertoond en is na die tijd ook nooit meer gedaan. Een unieke prestatie dus.
In 1987 begon men met de introductie van de Hurricane en daarmee met een 11-jarig durende heerschappij in de 600 Supersport klasse.
In 1989 werd Soichiro Honda opgenomen in het Amerikaanse Automotive Hall of Fame. De "Oude Man," zoals hij respectvol door sommigen werd genoemd werd wereldwijd geprezen voor zijn enorme bijdrage aan de automotive branche.
De VFR750R (aka RC30) arriveert nu ook in de straten. Het is een echte homologatie, een echte racemotor voor de straat voor het dubbele van de prijs van een standaard Interceptor.
https://cdn.qonnex.nl/Het bedrijf betreurt de dood van Soichiro Honda.
200 eenheden van de legendarische NR (aka NR 750) worden geproduceerd. Dit is een straat-legale versie van de NR500 Grand Prix racer met een prijs van € 60.000,-. Het is volgeladen met nieuwe toepassingen zoals een koolstofvezel carrosserie, een digitaal dashboard, de uitlaat onder het zadel, een enkelzijdige achterbrug en brandstof injectie. Ondanks veel gebruik van koolstof en lichte legeringen weegt de motor bijna 500 kilo.
De CBR900RR verovert de sportbike wereld. Ontworpen door Tadao Baba wordt de "Fireblade" een combinatie van kracht van een open-klasse motorfiets met het gewicht en de handling van een 600 cc.
De radicale EXP-2 (tweetakt 400cc) wint zijn klasse in de Granada-Dakar rally. De motor is een ‘proof-of-concept’ voor een schonere verbranding.
Door het combineren van een hot-rod Gold Wing in een custom chassis wordt de basis gelegd voor een supervette kruisbestuiving in 1996, genaamd Valkyrie. De soort machine krijgt de illustere naam Powercruiser.
In 1997 wordt met een verrassend standaard gebleven GL1500 motorblok door Kenny Lyon een wereldsnelheidsrecord op het land verbroken. Hij werd op de Bonneville Salt Flats geklokt op 371,84 km/.uur. Dit op een 84 cm hoge en ruim 7 meter lange kogelvormige motor.
Valentino Rossi wint het laatste 500cc Wereld Kampioenschap ooit op de NSR500 tweetakt.
Alles verandert. Of toch niet. Rossi wint het eerste Wereld Kampioenschap in de 990cc MotoGP tijdperk, op de vijfcilinder viertakt RC211V.
Honda is de eerste fabrikant die een motorfiets met airbag crash bescherming biedt.
De VFR1200F wordt geïntroduceerd. Hoewel het niet een sportmotor is zoals algemeen wel werd verwacht is het de eerste motor met DCT, dual clutch transmission, waardoor het schakelen met een knop mogelijk wordt. Een nieuwe innovatie op een wegmotor.Geïntroduceerd in het begin van 2009 als een 2010 model komt Honda met de chopper-geïnspireerde Fury. Aangedreven door een 1300cc V-Twin wijkt het af van de traditioneel conservatieve lijn van het bedrijf.
In een poging om het ontluikende beginnerssegment binnen te dringen wordt de CBR250R geïntroduceerd. Aangedreven door een 249cc eencilinder motor wordt de mini CBR geproduceerd in Honda's fabriek in Thailand en wereldwijd verkocht.
De nieuwe FC6 op basis van het Gold Wing platform. De nieuwe uitgeklede 1800 cc Gold Wing F6C weegt 70 kg minder dan de Gold Wing. Honda's retro - klassieker CB1100 zal in twee gedaanten geproduceerd worden in 2014. De NM4 Vultus brengt een radicale stijl op straat met de functionaliteit van de toekomst voor een nieuwe lichting motorrijders. Vultus is Latijn voor het uiterlijk , expressie - of het gezicht . De NM4 Vultus , met zijn LED-verlichting , futureshock stijl en stealth bommenwerper silhouet laat een indruk achter die niet eerder aan het straatbeeld werd toevertrouwd. De reacties zijn gemend.In reactie op feedback van klanten zal de nieuwe CB1100 EX versie met spaakwielen en een dubbele uitlaat worden toegerust om de stijl van de jaren 1960 en '70 te benadrukken. De standaard machine zal beschikbaar blijven in een opvallende all - zwarte kleurstelling . Beide versies zijn voorzien van een nieuwe zesbak , hogere koplamp positie en verbeterde instrumentatie .In Nederland zal alleen de CB1100EX met spaakwielen en dubbele uitlaat worden geleverd.